Golcowa to duża miejscowość o długości ok. 7 km w gminie Domaradz, nad rzeczką Golcówka - prawym dopływem Stobnicy.
Z 18 kwietnia 1425 r. pochodzi przywilej lokacyjny wydany przez ówczesnego biskupa przemyskiego, Janusza z Lubienia, na mocy którego Wojtek, syn Pawła z Domaradza, założył wieś zwaną Nowy Domaradz. Dokument ten dotyczył dolnej części obecnej miejscowości Golcowa. Następny z biskupów, Piotr z Chrząstowa, aktem z 25 czerwca 1448 r. założył osadę zwaną początkowo od jego imienia - Piotrawin. Przywilej otrzymał Maciej Golec, sołtys z Golcowej. Z połączenia obu wsi powstała obecna Golcowa.
Od XV wieku Golcowa należy do dóbr biskupstwa przemyskiego w tzw. kluczu brzozowskim.
Kościół parafialny rzymskokatolicki pw. św. Barbary, wzniesiony około XV stulecia. W roku 1485 biskup przemyski, Jan Kazimirski, dał pieniądze na naprawę starej lub budowę nowej świątyni. Zachowany do naszych czasów drewniany kościół gotycki zapewne został zbudowany w ostatnich piętnastu latach XV wieku, a remontowany był ok. 1599 r. W 1756 r. dodano trzy nowe okna, a w latach 1877-78 usunięto soboty i dobudowano kruchty. Siedem lat później przedłużono nawę ku zachodowi. Prezbiterium jest prostokątne, zamknięte trójbocznie. Ołtarz główny - barokowy z 1628 r., dwukondygnacjowy. W jego polu głównym obraz Matki Bożej ze św. Joachimem i św. Anną (także z 1628 r.). W ołtarzu bocznym - barokowy z 1628 r. obraz św. Barbary, zasłonięty sukienką drewnianą (ok. 1720 r.). Ambona barokowa, zdobiona malowidłami.
Obok kościoła znajduje się plebania z końca XVIII wieku, drewniana, konstrukcji zrębowej, parterowa, częściowo podpiwniczona.
Z tego samego okresu pochodzi spichlerz plebański - parterowy, od frontu podcień wsparty na pięciu słupach.
Pozostałe miejscowości: Jasienica Rosielna, Orzechówka, Stara Wieś, Przysietnica, Domaradz
